Semiotics of the Kitchen (2019)

Net voordat corona begon maakte ik een remake van Martha Rosler's alom geprezen videowerk ‘Semiotics of the Kitchen 1976’, de video die de onderdrukte rollen en taboes van vrouwen in de samenleving demonstreert door getuige te zijn van een boze vrouw in de keuken die het alfabet maakt met bestek en ander keukengerei. Elke keer dat ik deze video in een museum zag (van het Stedelijk tot het MoMa) irriteerde het me. Voor mij volgt kunst te vaak de reeks regels die kunst heeft gemaakt en vandaag kijken we nog steeds naar een achterhaald feministisch werk dat onaantastbaar is geworden als een monument in de tijd en door de woorden die critici eraan geven, terwijl de relevantie vervaagt. Toen ik werd gevraagd voor de expositie “Ongemakkelijk” in Arti et Amicitiae besloot ik een remake van dit werk te maken in een context van taboes van deze tijd. Het is het meest oncomfortabele werk dat ik ooit heb gemaakt, omdat ik wilde dat de film tot in de perfectie gerepliceerd werd terwijl de vrouw met het keukengerei van achter wordt genomen door een zwarte man. De acteurs van de video zijn een stelletje en houden van elkaar.
Desalniettemin roept het vragen op of ik als witte vrouw deze video mag maken, of ik de zwarte man niet stereotypeer…voor mij zijn deze vragen heel spannend maar ook heel interessant; het dunne ijs, seksisme, racisme, politieke correctheid, archetypes en aannames. De expositie opende op de dag dat alle musea moesten sluiten. De film heeft nog een maand gedraaid in een lege zaal in de hoop gezien te worden maar dat is helaas niet het geval geweest. De pers is nog wel langs geweest en Edo Dijksterhuis schreef erover: “En de zweterige kriebels slaan helemaal toe zodra het seksueel wordt. Zoals in Aukje Dekkers geweldige re-enactment van Martha Roslers klassiek feministische Semiotics of the Kitchen (1975), waarin ze stoïcijns keukengerei hanteert als wapen, terwijl ze wordt opgevreeën door een zwarte man.”